Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Δυο πράματα είχα καιρό να κάνω...


Το ένα είναι να σας βάλω μερικά φωτογραφικά μεζεδάκια και το άλλο καμιά ιδέα για κανονικά μεζεδάκια...

Παμε με το πρώτο, πρώτα...

Περπατώντας για τον καταρράκτη Λειβαδίτη κάπου στα ορεινά της Ροδόπης.

Αρίστη, στα Ζαγοροχώρια.

Σαμοθράκη, καλοκαίρι π.Χ.

Βεγορίτιδα, δίπλα στην Πτολεμαίδα.
(εκείνα τα διαλυτικά με τόνο πως μπαίνουν; )

Χταποδάκι λιαστό στη Μυτιλίνη


... και τώρα στο ζουμί.
είχα φίλους στο σπίτι τις προάλες, οπότε και μαγείρεψα.
Είχα καιρό να το κάνω, με είχε πιάσει βαρεμάρα, έτρεχα κι όλας και δεν προλάβαινα οπότε πολύ το χάρηκα.

Καπνιστό χοιρινό με ρύζι.
Πήρα 3 καπνιστές μπριζόλες και τις έκοψα σε μπουκιές.
Ζέστανα κατσαρόλα, έριξα ελαιόλαδο.

(πρώτα ζεσταίνουμε κατσαρόλα και μετά ρίχνουμε το λάδι. Αν το κάνουμε αντίστροφα και αχνίσει το λάδι σημαίνει ότι εχει καταστραφεί με όλα τα επακόλουθα)

Τσιγάρισα ένα κρεμύδι μεγάλο, λίγο σκορδάκι, αλάτι, πιπέρι.
Μόλις μαλάκωσαν, έριξα το κρέας και το άφησα να καραμελώσει καλά σε δυνατή φωτιά κάνα δεκάλεπτο, γυρίζοντας που και που.

Εσβησα με ένα μεγάλο ποτήρι δεμέστιχα και το άφησα άλλα 10 λεπτά σε πιο χαμηλή φωτιά.
Εριξα δυο ποτήρια ρύζι μπαρμπαμπεν μακρύκοκο, τέσσερα νερό καυτό, χαμήλωσα κι άλλο και καπάκωσα.

(για να είναι το ρύζι σπυρωτό μην αρχίσετε τα τσιγαρίσματα και άλλες βασκανίες - απλά ξεπλύντε το στο σουρωτήρι με κρύο νερό τρίβοντας το με το χέρι ;-)

Σε κάνα τέταρτο ήταν έτοιμο και με ένα ωραίο Μοσχόμαυρο Τσάνταλη καταλήξαμε τέσσερεις νταγκλαρισμένοι στους καναπέδες και τα χαλιά... καλή φάση.

Πάντως αν έτρωγα μόνος μου, θα έβαζα σταφίδες, πιο πολύ πιπέρι και κουκουνάρι.


Γαλοπούλα με πατάτες στον φούρνο
Σήμερα με έπιασε πάλι η προκοπή, οπότε πήρα δυο μπούτια γαλοπούλας, τα μαρίναρα δυο ώρες σε μίγμα κρασιού λευκού (δεμέστιχα) αλάτι μπόλικο, πιπέρι μπόλικο, ρίγανη, θρούμπι μουστάρδα και λίγο μαργαρίνη.

Πήρα πυρέξ, έκοψα πατάτες, τα έφτιαξα όμορφα έψησα κάνα τέταρτο στους 220 και μετά χαμήλωσα στους 180 για άλλο ένα τέταρτο. Γύρισα πλευρό (όχι εγώ - τα μπούτια) και έψησα άλλο ένα τέταρτο στους 160.

(δεν νομίζω να έχει διαφορά με τους 180, αλλά είναι πολύ εντυπωσιακό ακόμα και όταν δεν σε βλέπει κανείς - σαν να βγάζεις γόνατο με τη μηχανή σε τίποτα ερημιές, ένα πράμα...)

Του 'χωσα και 10' στο γκριλ να κάνει κρούστα, κι έγινε μακελειό.
Είχα και μπροκολοκουνουπίδια στον ατμό με αλάτι-πιπέρι-λαδολέδομονο και ένα προχτεσινό Αγιωργίτικο, οπότε καταλαβαίνετε... τα χρειαζόμουν οπωσδήποτε εκείνα τα φρέσκα ντονατς λεμόνι μετά για να συνέλθω....

Χαχαχαχαχαχααα...

Υ.Γ. Εβαλα να κάνω και τουρσί μπρόκολο και κουνουπίδι και κάτι ελιές που μου φέρανε. Αν πετύχουν θα ενημερώσω γιατί ξέρω πόσο σας ενδιαφέρει... :-p

Δεν υπάρχουν σχόλια: