Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Μουσείο Γουλανδρή.


Και έσσονται τα δύο εις βόλτα μία. Και το παραδοσιακό της "Φυσικής Ιστορίας" και το "Γαία".

Πήγα σήμερα με τον αδερφό και την ανηψιά.
Είχα να πάω - δεν ξέρω - μπορεί και 20 χρόνια, από πιτσιρίκι.

Ε κάπως μου ήρθε...
Οχι ότι δεν είναι αξιόλογο, ειδικά για παιδάκια αλλά μιζέριασα ρε γαμώτο.
Τα ίδια σχεδόν εκθέματα, εκείνο το τεράστιο κοχύλι που ήταν στην είσοδο παλιά, κατσιασμένα κατσίκια, μαδημένα πουλιά, οι μακάβρια καρφωμένες πεταλούδες που πλέον έχουν διαλυθεί, φτηνά - για τα σημερινά δεδομένα - εκθέματα, αλλά και για το κύρος (τουλάχιστον στο δικο μου το μυαλό) του μουσείου.

Η μικρή πάντως ξετρελάθηκε με τον τρικεράτοπς, διάλεξε κοχύλι, έπαθε πλακάρα με τα ελάφια, και με όλα τα άλλα έπηξε τρελά.
Εγώ αντίθετα χάρηκα την καμηλοπάρδαλη και το βουβάλι.
Χάρηκα επίσης που μια καρέτα που είδα με τη μάσκα στην Ανάβυσσο, ήταν μεγαλύτερη από αυτή του μουσείου...

Στα ελάφια

Αυγά και φωλιές

Αυτός ο αφρικάνος έχει 3μ ύψος. Δες στο βάθος έναν κοντό...

... με σπασμένο αυτί - θύμα σκατόπαιδων υποθέτω.

Σερραίος;;;

Ο Χρησμός της πεταλούδας (εργάρα)

Ο Πεταλούδας (εργάρα κι αυτός)

www.fuelprices.gr

Ο καμηλοπαρδαλος έπιανε δύο ορόφους.

Βγαίνοντας από τις αίθουσες του Φυσικής Ιστορίας, μπήκαμε στις αίθουσες του Γαία, που τόσος ντόρος είχε γίνει.

Μερικά αρχαία touch screens με πληροφορίες, καταρράχτες κακόγουστης καφετέριας, λούπες βίντεο σε 14άρια crt μονιτορ 30ετίας, μία έκθεση / διαφήμιση αγροτικών αυτοματισμών (!!!) συγκεκριμένης εταιρίας, λίγα μαθήματα ανακύκλωσης και οικιακής οικονομίας (όπως διδάσκονταν το '85) και μετά ήρθε το τελικό χτύπημα. Το οριστικό χτύπημα (Δύναμη. Βήτα Δέλτα Πι)

Κυρίες και Κύριοι

Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ερευνας και Εκπαίδευσης "ΓΑΙΑ" 
του Μουσείου Γουλανδρή,
παρουσιάζει:

ΤΟΝ ΤΡΟΧΟ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ

(πέντε κρίκοι ένα τάληρο)


Δοκίμασε την τύχη σου, γυρίζοντας τον τροχό:
Τύφος, Χολέρα, Βακτηριδιακή Δυσεντερία, Νηματοσκώληκας, Δρακοντίαση, Σχιστοσω-κάτιπουδεν βγάζω, Ελονοσία, Φιλαρίαση, Ογκοκέρκωση, Ψώρα, Τράχωμα.



Εχει ωραία καφετέρια όμως, αλλά δεν κάτσαμε γιατί πρώτον: πεινάγαμε και δεύτερον: η μικρή ήθελε να αγοράσει όλο το πωλητήριο - "με τα δικά της λεφτά" εννοείται, οπότε υποχωρήσαμε ατάκτως πλην όμως με στρατηγική:

Πηγαίναμε να φάμε στα Γουρουνάκια αλλά με έναν επιθετικό ελιγμό, καταλήξαμε στην Κατσαρίνα. Πολύ καλή.
Την άλλη φορά θα δοκιμάσουμε τις μπριζολάρες της. (διπλές από όσο φαντάζεσαι)

Υ.Γ. Να πας! Μη με ακούς που είμαι στρίντζος και στάζω χολή.
Είναι που πονάει η μέση μου και δεν ξέρω ακόμα αν θα τρέξω αύριο στον αγώνα.

1 σχόλιο:

Δημήτρης είπε...

Δηλαδή περίπτωση να μην πάθεις κάτι από αυτά τα ωραία δεν υπάρχει αν κρίνω από το "Δοκιμάστε την τύχη σας...". Η επιλογή του άσματος απόλυτα κατάλληλη, η χρήση συνδέσμων που οδηγούν σε μπριζολοφωτογραφίες νυχτιάτικα απλά προκλητική!

Περαστικά!