Από τη φωτιά του Σαββάτου στις Αφίδνες.
Είναι καλή μου είπαν στο fb,
αλλά εμένα μου φαίνεται σα να φωτογραφίζεις σε νεκροταφείο.
Κανονικά θέλει κι ένα χαϊκού τώρα, αλλά δε μου 'ρχεται....
Εχω και γιαουρτογλυκό όπως το λένε τα ρεστοράντς που στο κερνάνε με ύφος λες και ανοίγαν φύλλα μπακλαβά όλο το βράδυ (στις Ράχες το είχα πρωτοφάει Philosopher), ή αλλιώς ζελέ με γιαούρτι και φρούτα. Σιγά το πράμα. Δυο φακελάκια ζελέ που σου αρέσει, μια κονσέρβα φρουτοσαλάτα σε σιρόπι και ένα κεσεδάκι γιαούρτι. Κάνεις ότι γράφει πάνω το ζελεδοκούτι και έτοιμος. (για αύριο όμως γιατί θέλει ώρες για να πήξει, οπότε καλύτερα κάντο χτες)
2 σχόλια:
Επαιζε πολύ αυτό το γλυκό στην Ικαρία. Στον Εύδηλο όμως έφαγα μία γαμάτη λεμονόπιτα-αγαπημένο γλυκό και μόλις θυμήθηκα μία ακόμη πιο γαμάτη που είχα φάει στην Κρήτη, πάνω από τους τάφους των Βενιζέλων σε ένα μαγαζί. Στην 'Ικαρία ήταν καλή φάση γιατί τα έφτιαχναν μονοι τους τα γλυκάκια, ήταν σπιτικά και σε όψη και σε γεύση.
Επίσης επειδή αύριο ανοίγουμε τη συναυλία των Locomondo, όποιος γουστάρει σκάει στο Bolivar μετά τις 9.30. Θα με αναγνωρίσετε, θα κρατάω ένα τύμπανο :-P
Foolosopher, ο Βασιλόπουλος πουλάει αυτό το βαζάκι: http://teaandsympathynewyork.files.wordpress.com/2012/06/lemon1.jpg?w=640
πάρτο να χαρείς...
Δημοσίευση σχολίου