Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

The Right Kind of Wife


Οποιος έχει χάπια, ας τα φέρει.

Αυτό που μου τράβηξε αρχικά την προσοχή στην παρακάτω διαφήμιση ήταν τα χρώματα, η ανοιγόμενη οροφή, οι φεγγίτες στο ταβάνι, ο τρόπος που ανοίγει η πλαϊνή πόρτα, ο προφυλακτήρας, τα φλας, τα τάσια, η ασπρη ρίγα στα λάστιχα, τα νίκελ τάσια και οι μόνιμα όρθιοι υαλοκαθαριστήρες.


Οταν σταμάτησα να το χαζεύω και σφουγγάρισα τα σάλια,
διάβασα παρακάτω.

"Do you have the right kind of wife for it?"
χμμμμ...

Τα ψιλά γραμματα γράφουν:

Can your wife bake her own bread?
Can she get a kid's leg stitched and not phone you at the office until it's all over?
Find something to talk about when the TV set goes on the blink?
Does she worry about the Bomb?
Make your neighbors' children wish that she were their mother?
Will she say "Yes" to a camping trip after 50 straight weeks of cooking?
Let your daughter keep a pet snake in the back yard?
Invite 13 people to dinner even though she only has service for 12?
Name a cat "Rover"?
Live another year without furniture and take a trip to Europe instead?
Let you give up your job with a smile?
And mean it?
Congratulations.

Η διαφήμιση είναι του 60.
'Αλλης εποχής - που ίσως πέρασε ανεπιστρεπτί - άλλων ηθών κι εθίμων, άλλων συνηθειών, άλλων κριτηρίων.
Τώρα, πως εμένα μου τρέχουν τα σάλια, θα σε γελάσω.

Πάντως αν έχεις 50.000 λίρες Αγγλίας, κομπόδεμα για πετρέλαια, όρεξη για γύρες και προφανώς 'the right kind of wife' ή τη βρίσκεις και μονάχος, δες αυτό:



Δάκρυσες; 

Blast from the past:
Το 1543, κατά την περίοδο της αναγέννησης είχαμε κατασκηνώσει οικογενειακά στον Μύτικα. Είναι στην Αιτωλοακαρνανία, απέναντι ακριβώς από τη Νήσο Κάλαμο.
Με ένα αντίσκηνο - τέρας με χωλ/κουζίνα και δύο δωμάτια (το έχουμε ακόμα άραγε;) ψαροντούφεκο, βαρκάδα, πετρογκάζ, λάμπα πετρελαίου, εγώ 9 χρονών, τρισεκατομμύρια τζιτζίκια, κεφαλόπουλα, χταπόδια και πίνες από τον μπαμπά, κλεμμένα σύκα, και ερημιά.

Στα 50 μέτρα μόνο μία οικογένεια άγγλων, με ένα τροποποιημένο λεωφορείο, βαμμένο κάτι σε μπεζ, όπου πάνω είχαν τα κρεβάτια τους και κάτω καθιστικό-τραπεζαρία, κουζίνα και τουαλέτα. Ετσι θυμάμαι και αυτό μου θύμησε η παραπάνω διαφήμιση.

Είχαν ένα μπόμπιρα και μία κόρη στην ηλικία μου, που της πήρε ο αέρας το σωσίβιο και κολύμπησα για να το μαζέψω μέχρι το Μεσολόγγι. Οσο κολυμπούσα, τόσο απομακρυνόταν αυτό. Τελικά το πρόλαβα και όταν γύρισα, έπεσα ημιλιπόθυμος. Ηταν το πιο δύσκολο πράγμα που είχα κάνει μέχρι τότε.

Από τότε λοιπόν (και νωρίτερα ίσως) θυμάμαι να γουστάρω αυτό το πράμα. Οπου γης και πατρίς, φύση, τσαντίρι, κλπ κλπ μη με βάζεις να στα λέω τώρα, δεν θα με πιάνει ύπνος πάλι.

Εβαλα λοιπόν τους γονείς να βρουν τις φωτογραφίες, και να μερικές:

 Πέρα από την Αφρική.
Τα βράδια μας ξύπναγαν οι καμηλοπαρδάλεις.

Φίατ 127 και βάρκα Pirelli.
Η βάρκα πνίγηκε στον Εύηνο 15 χρόνια αργότερα και παραελάχιστο κι εγώ.
Το φίατ έζησε παραπάνω και γύρισε όλη την Ελλάδα.
Ολη!

Base Camp.
Λεπτομέρεια: OMO στην κουφάλα του δέντρου και φυσικά κούνια!

 Αυτη η φωτογραφία είναι τραβηγμένη τρεις φορές η μία πάνω στην άλλη, αφού ήταν πολύ απλό να κάνεις λάθος με τη Lubitel
Βλέπεις το λεωφορείο των άγγλων με την πατέντα στην οροφή για τα κρεβάτια;

Όνειρα γλυκά.

16 σχόλια:

Δημήτρης είπε...

Να τα μοιράσουμε βρε αδερφέ!

(τα χάπια)


Εγώ πάντως προτιμώ το πρώτο μοντέλο. Ωραίο και το μοντέρνο αλλά καμμία σχέση.

AnD είπε...

Eμ..το μήλο κάτω απ'τη μιλιά θα πέσει.. ή την Τσοκορελιά!
Το ίδιο Φίατ είχαμε κι εμείς. Δεν καταλάβαινε τίποτα. Μετά είχαμε πάρει ένα φορτηγάκι Κάντυ. Είχαμε κάνει το γύρο της Πελοποννήσου, εμείς τα παιδιά πίσω με τα πράγματα να σηκώνουμε το τζάμι για να πάρουμε αέρα. Χωρίς κρατήσεις, όπου μας έπιανε η νύχτα κοιμόμασταν.
Οι καλύτερες αναμνήσεις...

Chocorello είπε...

Συμφωνώ κι εγώ για το πρώτο, κι ελπίζω και τα δικά μας παιδιά να ζήσουν τέτοιες διακοπές.
Εχω ρίξει κάτι ύπνους με ριγμένα καθίσματα μέσα στο φίατ....



Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Α! Ώστε θέλεις camper porn; Πάρε, λοιπόν, camper porn!

Αλλά έχω δει και πιο ντηζαϊνάτα κάμπερ-πόρν απ' αυτό που παραθέτω. Κάτι Εγγλέζους με Λαντ Ρόβερ Ντηφέντερ μακρύ με ολόκληρο αλουμινένιο σπιτάκι στην καρότσα. Κι ένα Γάλλο με ρώσσικο 6Χ6 στην Αγριά Βόλου! Ναι, στην Αγριά, 100 μέτρα απ' το δρόμο. Πάνω στο Ρώσσο είχε στήσει μαιζονέτα ο κερατάς.

Chocorello είπε...

Τι ωραίοι που ναι οι ξένοι ρε γμτ με κάτι τέτοια...

Εχω δει στα μετέωρα τεράστιο αυτοκινούμενο (τεράστιο όμως - πιο μεγάλο από φορτηγό της Δελτα) χλιδάτο και πίσω έγραφε με μεγάλα γράμματα από άκρη σ' άκρη:

RETIRED!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Έλα, ρε! Πλάκα έχουν αλλά δεν οδηγιούνται τα τέρατα! Διάβασα κάπου σε καποιανού το μπλογκ για όταν νοίκιασε ένα κάμπερ επειδή χάλασε το βανάκι της εταιρείας κομπιούτερ, που δούλευε. Γμθηκε ο άνθρωπας! Ψάξε βρες τον, Έλληνας πρέπει νάναι, καλά γράφει, λίγο κείμενο, πολλές φωτογραφίες...

Chocorello είπε...

Ναι ναι, το 'χω διαβάσει κι εγώ Σκύλε. Ωραία περιπέτεια!

Εκείνο όμως ήταν χρέπι νοικιάρικο, εδώ μιλάμε για ντιφέντερ 110 και προσωπική δουλειά και πατέντες και να βγάζεις τα γούστα σου.
Αλλο πράμα.

(μεταξύ μας, δεν χρειάζεται τίποτε απ αυτά, παρά διάθεση και παρέα)

Δημήτρης είπε...

Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο; Τώρα μου το λες; Αν ακυρώσω την παραγγελία χάνω την προκαταβολή ρε γμτ...

http://www.caravansmiddleeast.com/custom-inner.php?id=1&&The%20Most%20Luxurious%20Trailer%20on%20Earth!!!

Chocorello είπε...

Τα παίρνω όλα πίσω Δημήτρη - πάρτο!!!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ναι! Πολύ γουστάρω να το οδηγήσω στα στροφιλίκια της λίμνης Αώου!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Λέμε κι εμείς για ταξίδια και περιπέτειες. Τι να πούνε όμως και οι σύντροφοι εκεί πάνω στο Βορρά; Αχχχ...

Αυτό κι αν είναι camping porn.

geobat είπε...

Ώπα! το έχω δει και εγώ αυτό το θηρίο στο καμπιγκ στο Καστράκι. Ευτυχώς το έχει δει κιάλλος γτ δεν με πιστεύανε.

ΥΓ Χρόνια ζαχαρώνω ένα φτιαγμένο βανάκι. Και κάτι σε πιο λάιτ μου κάνει. Αλλά τώρα, ασταναπανσταδιαλα.

Chocorello είπε...

geobat, ποτέ δεν ξέρεις. (αν και κατά βάθος γνωρίζεις)

Chocorello είπε...

ΤΙ ΠΕΣΤΡΟΦΑΡΑ ΕΒΓΑΛΕ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΑΣ?!?!?!?! Ζήλεψα, αλλά δεν είναι και Κολοράντο.... αν με εννοείς.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ωρε, αρχίσαμε να μαζευόμαστε τα αρρωστάκια! Πού ξέρ'ς; Μπορεί σε καμιά διετία να μαζευόμαστε όλες οι αρρώστιες στου Τσόκο και να ταξιδεύομε· στ' αλήθεια εννοώ, όχι στα ίντερνετς.

Τσόκο, την πέστροφα την είδες. Και σωστά. Τ' αμάξια τους τα είδες; Όχι; Ούτε κι εγώ. Υποψιάζουμαι πως είχαν γιαπωνέζικα/κορεάτικα/ευρωπαϊκά.

Chocorello είπε...

Υπάρχει Ελπίς.

Αλλωστε το άρρωστο άρθρο για τους Σύντροφους ξεκινάει ως εξής:

"Taimyr peninsular is the northernmost mainland. Further are only scattered little islands and the Arctic Ocean. Here starts the Anabar plateau – terra incognita, practically unpopulated area, the poorly studied region. This land is characterized by the largest livestock of migratory deer herds, the angriest bears, the tastiest grayling and trout, the purest nature. There are no roads and airfields here. For all the history of our planet here have been fewer people than on the Everest.

What an interesting expedition to this land must be! Bloggers from Russia decided to travel there for rafting on the Kotuikan river, enjoying the untouched nature, living in tents.

Check out some photographs from the journey."